درب ضد آب

درب ضد آب

تلاش هایی زیادی انجام شده است تا بتوانند مصنوعات چوبی را ضد آب بکنند بخصوص تولید درب ضد آب بسیار مهم بوده است. ولی هیچ کدام از آنها جواب نداده است و خاصیت رطوبت پذیری الیاف چوبی مانع از ضد آب کردت مصنوعات چوبی شده است. استفاده از درب ضد آب که از چوب باشد تا الان که نگارنده این مقاله را به تحریر در آورده است شدنی نبوده است.

ولی روش هایی زیادی استفاده شده است تا درب ضد آب و بهتر است بگوییم درب مقاوم در برابر آب ایجاد کنیم. تاریخچه ی HDF در درب سازی معید همین واقعیت می باشد ساختار درب HDF با فشردگی بیشتر و استفاده از چسب بیشتر برای درب های داخلی در چندین دهه ی اخیر گسترش پیدا کرده است و این نوع متریال توانسته حجم بسیار زیادی از تولید کارخانجات درب سازی ایران را بخود اختصاص دهد. کلاف های چوبی مقاوم و بهبود رنگ پذیری چوب و استفاده از مواد هیدروفوبیک در رنگها توانسته درب ضد آب یا همان درب مقاوم در برابر آب را تولید کند.

درب های ضد آب

یکی دیگر از این روش ها استفاده از روکش های PVC بر روی درب بوده است روکش PVC ضد آب می باشد و در حقیقت هیچ گونه ساختار فیبری و الیافی ندارد که بتواند رطوبت را جذب خود کند. ولی همین روکش نیز در جاهایی از درب که نیاز به کنده کاری هست مانند جای قفل و دستگیره و لولا تماس با محیط پیدا می کند و مفهموم کامل درب ضد آب را نمی توان به آن داد. یکی دیگر از روش هایی که اخیرا متداول شده است استفاده از رزین های ضد آب می باشد.

این نوع رزین ها به دو صورت در درب ها استفاده می شوند. یک صورت پخش بر روی HDF یا MDF مورد استفاده در مرحله ی تولید می باشد که کار بسیار پایه ای تری می باشد که البته دارای یک مشکل می باشد و قابلیت چسب پذیری سطح را در هنگام پرس روکش کاهش می دهد. و روش دیگر اسپری بر روی خود درب قبل از نصب در مکان پروژه می باشد که این رزین می تواند در جای قفل و لولا و غیره نیز اسپری شود.